Звяры, якіх ніхто не бачыў, апроч нас

Гульня колераў, формаў і  слоў.

З адноаго боку - вечныя тэмы, спакаваныя ў дзіцячыя вершы, якія легка пазнаюць дарослыя. Я - Мы. Мары - рэчаіснасць.  Знешняя і ўнутраная прыгажосць. Цяга да нязведанага - хатняя ўтульнасць. Маленькі мір - вялікі космас. Чаканне дружбы (наіўнае і, магчыма, бясконцае). 

З другога боку - дзіцячыя вершы, вясёлыя і лёгкія, у якіх можна не вычытваць нічога лішняга.

Пад пёрамі ў сабе нашу

якогась ІНШАЗВЕРА.

Ён часам уздымае шум:

«Пусці, прашу!

Пусці, прашу!»

Ён жудасны праз меру.

Ён мне сваяк? Не веру!

Бух-бух-бух —

ад маёй хады

усе на ўвесь дух

бягуць хто куды.

І вось я самотны, дарэмна іх клічу.

Што мне рабіць з маім абліччам?

Ульф Старк ў перакладзе Алесі Башарымавай плюс шыкоўныя ілюстрацыі Лінды Бундэстам - і цягне зазірнуць ў сябе.  Яны там? Звяры, якiх нiхто ня бачыў?

(Вольга Воўк)